اگر به دنبال یک اثر هنری هستید این گلیم سوزنی را به خاطر بسپارید. گلیم استادبافت سوماک. باید کلاهمان را به احترام دستان هنرمند این بافت استادانه از سر برداریم. دقت و جزئیات بسیار و نظم یکنواخت بافت زیبایی حیرتانگیزی به این گلیم سوزنی داده است. بافنده در متن این گلیم، تصویر زنی را بافته و در زیر آن تاریخ ۱۳۷۴ را به زیبایی به صورت قرینه در تناسب با طرحهای کلی گلیم نقش زده است. به شکلی که در نگاه نخست نمیتوانید آن را پیدا کنید. اگر بگوییم این زن همان استاد بافندۀ این گلیم است و این را بهعنوان امضای او در نظر بگیریم اشتباه نگفتهایم. مخصوصاً اینکه این زن تنها المانی است که به صورت قرینه در این اثر هنری بافته نشده است.
اما نقش دو مرد هم در این گلیم بافته شده است. در پایین گلیم به صورت قرینه شمایل یک مرد را بالای درختی میبینیم. این موضوع قرینه بودن نقش مرد و تک بودن نقش زن بیشتر به امضا و تأکید بافنده بر نقش خودش را نشان میدهد. چنین تألیفهایی در بافت یک اثر و جسارتهایی در طرح، بدون اینکه نقصی در طرح کلی بافت و گلیم و فرش ایجاد شود، فقط کار دست هنرمندانۀ یک استاد تمام است. استادانی که امروز مانندشان متأسفانه بسیار نایاب شدهاند و همین ارزش آثار هنری بهجامانده از آنها را دوچندان میکند.
پشمهای درجه یک و رنگهای بینظیر همگی نشان از تشخیص هنرمندانۀ بافنده است. این گلیم سوماک سنگینتر از گلیمهای دورو است و بهراحتی روی زمین مینشیند. حیوانهای زیادی در این گلیم بافته شدهاند که هر کدام نمادی متفاوت هستند، برای مثال بز نمادی برای تقاضای باروری و طلب باران است. همچنین دورتادور گلیم نقش طاووس را میبینیم، البته این پرندۀ خوشرنگ و زیبا در فرهنگ ما سابقۀ خوبی ندارد و به پرندهای با سر و شکل زیبا و پاهایی زشت که اغواگری میکند و پرندۀ فریبنده مشهور است. از این نماد برای دورکردن مکر و فریب و حیله در فرشها و گلیمهای دستبافت استفاده میشود.
رنگهای این گلیم دستبافت همگی گیاهی هستند و به جرأت باید گفت که بافت چنین اثر هنری تکرارناپذیر است.